روند کند لاک‌پشتی طرح اقدام ملی مسکن در زنجان/ چرا پروژه ۳۶۸ واحدی گلشهر با کندی پیش می‌رود؟
تاریخ انتشار: ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۱۸۷۴۵
گروه استانها - با اینکه قرار بود طرح اقدام ملی مسکن دو ساله به متقاضیان تحویل داده شود ولی گویا عملیات ساخت برخی از پروژه‌ها در استان زنجان با کندی پیش می‌رود. - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از زنجان ، در اواسط سال 98 بود که دولت دوازدهم تصمیم گرفت در راستای کنترل بازار مسکن و همینطور خانه‌دار کردن بسیاری از جوانان طرح "اقدام ملی مسکن" را در کشور اجرا کند؛ بنابراین ثبت نام از واجدان شرایط انجام گرفت و مقرر شد اکثر واحدهای مسکن تا پایان دولت (دو ساله) به بهره‌برداری برسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما بالاخره این زمان دو سال در آستانه اتمام است و گویا خبری از افتتاح واحدهای طرح مسکن اقدام ملی حداقل در استان زنجان نیست و البته به نظر می‌رسد تکمیل این طرح برای دولت بعدی به ارمغان خواهد ماند.
از صحبت‌های احمد اصغری مهرآبادی معاون وزیر راه و شهرسازی که در بهمن سال گذشته به استان زنجان سفر کرده بود می‌شد فهمید که دولت فعلی توانایی افتتاح اکثر واحدهای طرح اقدام ملی مسکن را ندارد و قطعا تکمیل بیشتر آن‌ها بر عهده دولت سیزدهم باقی خواهد ماند.
با تمام این‌ها، با اینکه قرار بود زمان شروع تا تکمیل واحدهای طرح اقدام ملی مسکن دو ساله باشد ولی متاسفانه با این روند ساخت پروژه‌های طرح ملی مسکن در زنجان کمی بعید به نظر می‌رسد که پروژه‌ها در موعد مقرر افتتاح شود. از سال گذشته تقریبا ساخت اکثر پروژه‌های طرح اقدام ملی مسکن در زنجان آغاز شده ولی با اینکه عمر دولت دوازدهم رو به اتمام است خبری از افتتاح آن‌ها در مهلت تعیین شده نیست.
یکی از پروژه‌های مهم طرح اقدام ملی مسکن پروژه 368 واحدی گلشهر کاظمیه زنجان است که ساخت این پروژه بر عهده بنیاد مسکن به عنوان پیمانکار گذاشته شده است و باید ببینیم بنیاد مسکن این پروژه بسیار مهم را چه زمانی افتتاح خواهد کرد.
چندی پیش بود که روابط عمومی بنیاد مسکن استان زنجان در گزارشی اعلام کرد که مدیرکل بنیاد مسکن استان زنجان در بازدید از روند ساخت این پروژه اعلام کرده است پروژه 368 واحدی گلشهر کاظمیه در 30 ماه آینده افتتاح می‌شود. همچنین در ادامه این خبر آمده است که این مسئول اعلام کرده که پروژه مذکور فقط 10 درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.
انتشار این خبر بر روی خروجی بسیاری از رسانه‌ها و فضای مجازی کمی متقاضیان طرح اقدام ملی مسکن در زنجان را نگران کرد چرا که برای خانه‌دار شدن باید زمان بیشتری را صبر کنند.
سوالی که مطرح می‌شود این است که چرا پروژه‌های طرح اقدام ملی مسکن در زنجان به کندی پیش می‌رود؟ چقدر زمان برای فرصت دو ساله ساخت این پروژه‌ها باقی مانده است؟ آیا زمان 30 ماه برای افتتاح پروژه 368 واحدی گلشهر زیاد نیست؟
پروژه 368 واحدی طرح اقدام ملی مسکن استان زنجان فقط 10 درصد پیشرفت فیزیکی داشته استسهم ایلام از طرح مسکن ملی به 10 هزار واحد رسیداستاندار قزوین: شوراهای شهر حق تعیین نرخ عوارض پروانه ساخت مسکن ملی را ندارندمسعود بیات‌منش مدیرکل راه و شهرسازی استان زنجان در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: هر پروژه از زمان شروع تا پایان، دو ساله باید افتتاح شود؛ اگر هر پیمانکاری نتواند از زمان شروع تا پایان این زمان دو ساله را رعایت کند قطعا با جریمه همراه خواهد شد.
وی با بیان اینکه بخشی از پروژه‌های مسکن ملی در شهریور، بخش دیگر آن تا پایان سال و نهایتا بخش دیگری از آن تا پایان 1401 افتتاح خواهد شد، عنوان کرد: سهم مسکن ملی در زنجان حدود 3 هزار و 400 واحد بود که با تخصیص زمین این تعداد به حدود 15 هزار واحد رسیده است. ساخت این تعداد پروژه واقعا کار بسیار بزرگی است.
مدیرکل راه و شهرسازی استان زنجان در واکنش به پیشرفت 10 درصدی پروژه 368 واحدی گلشهر کاظمیه توسط بنیاد مسکن گفت: بنیاد مسکن کارفرما نیست و فقط پیمانکار است و اگر دیرتر از 24 ماه پروژه را تمام کند جریمه می‌شود؛ البته به شرطی که متقاضیان به موقع پول‌هایشان را واریز کنند که تا این لحظه به موقع واریز کرده‌اند.
وی ادامه داد: بعضی از پیمانکاران درخواست کردند که شروع قرارداد 24 ماه از تاریخ پروانه باشد ولی به کلیه پیمانکاران و دستگاه نظارت ابلاغ شده است که از تاریخ تحویل زمین برنامه زمانبندی 24 ماه تنظیم و ملاک تمام تعدیل‌ها و کنترل‌ها خواهد بود. البته در همین راستا با مصوبه شورای مسکن و همراهی شهرداری، مقرر شد همزمان با فرآیند صدور پروانه عملیات اجرایی پروژه‌ها محسوب شود.
از سوی دیگر رضا خواجه‌ای مدیرکل بنیاد مسکن استان زنجان در گفت‌وگو با تسنیم اظهار کرد: صدور پروانه ساخت پروژه 368 واحدی گلشهر از اول اردیبهشت ماه سال جاری صادر شده است و ملاک برای حساب کردن 24 ماه آینده از همین اردیبهشت ماه سال جاری است.
وی با بیان اینکه ملاک تحویل پروژه‌ها 24 ماه از زمان شروع تا پایان است، خاطرنشان کرد: البته منظورم از 30 ماه آینده که در برخی از خبرها منتشر شده است این بود که این زمان را با احتساب شش ماه قبل اعلام کردم؛ ما از زمانبندی ساخت پروژه جلو هستیم و قطعا این پروژه در مهلت قانونی خود یعنی تا اردیبهشت 1402 به بهره‌برداری می‌رسد.
با تمام آنچه که گفته شد امیدواریم وعده‌های مسئولان در زمینه مسکن به شکل واقعی محقق شود چرا که متقاضیان هنگام ثبت‌نام با همین وعده‌های رنگین مسئولان ثبت نام کرده‌اند و آرزو دارند هرچه سریعتر به رویای دیرین خود یعنی صاحب خانه شدن برسند.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: طرح اقدام ملی مسکن ملی مسکن در زنجان مسکن استان زنجان استان زنجان راه و شهرسازی زمان شروع بنیاد مسکن تا پایان پروژه ها مسکن ملی دو ساله دو سال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۱۸۷۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روند افزایشی خودکشی از ۱۳۸۸ تا ۱۴۰۱
خودکشی، امری عمومی در جوامع انسانی است. از این رو، می‌توان آن را هم در تمام جوامع و هم در دوره‌های گوناگون تاریخی سراغ گرفت. هر چند خودکشی با عوامل محیطی و اجتماعی ارتباطی تنگاتنگ دارد، اما همیشه و در هر شرایطی به عنوان مسأله اجتماعی بروز پیدا نمی‌کند. آن چه که خودکشی را در سطح مسأله اجتماعی بازنمایی می‌کند، از یک سو نرخ خودکشی و از سوی دیگر احساس عمومی نسبت رواج آن و نیز تمایل به خودکشی است. نرخ خودکشی هر چند خود را در آمارها نشان می‌دهد، اما در مواجهه با مصادیق خودکشی، فهم عامه نیز درکی از رسیدن تعدد خودکشی به مرزهای نوعی از ترس اجتماعی دارد؛ چرا که خودکشی در شرایط آنومیک و بحرانی، پدیده‌ای سرایتی است و با گسترش و تنوع آن، افراد مستعد را به خود مشغول می‌کند.
-اگر فضای اجتماعی تقویت کننده این تمایل و احساس باشد، خودکشی مانند یک ویروس ذهنی، افراد بسیاری را با خود درگیر می‌کند. خودسوزی زنان ایلامی نمونه بارز این سرایت‌پذیری است. خودکشی پزشکان نیز از این نوع است؛ وقتی پزشکی که از نظر ما دارای شغلی با منزلت اجتماعی بالایی است و به نظر موفق می‌آید، به عنوان فردی اثرگذار بر محیط خود نقش‌آفرینی می‌کند، دست به خودکشی می‌زند، دیگر پزشکان را به عنوان راهی برای رهایی از فشارهای محیطی به اندیشه وامی‌دارد. این که در مدت کوتاهی، جامعه با خودکشی افرادی مواجه شده که پیش از آن یا در این باره خبری نمی‌شنید و یا چنان نادر بود که شاخک‌های فهم عامه نسبت به آن به عنوان موضوعی متفاوت حساس نمی‌شد، واجد اهمیت است. ۲۰ خودکشی موفق پزشکان در سال گذشته، عدد کوچکی نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت. خودکشی کارگران در محل کار خود از طریق حلق آویز و یا خودسوزی که سال گذشته موارد متعددی گزارش شد، از این زمره است که می‌تواند به راحتی به دیگرانی که آن شرایط را دارند، سرایت کند.
وقتی به خودکشی به عنوان پدیده اجتماعی نگاه می‌کنیم، باید آمار آن و روند تحولات آن را مورد توجه قرار دهیم. متأسفانه آمار خودکشی در ایران چندان دقیق نیست. سابقه گردآوری منظم آمار خودکشی در ایران چندان طولانی نیست و ما اطلاعات دقیقی از آمار خودکشی دهه‌های گذشته را یا نداریم و یا دقیق نداریم. به عنوان مثال، آمار ثبتی مشخصی از خودکشی پیش از انقلاب و دو دهه اول پس از پیروزی انقلاب اسلامی نداریم. در حال حاضر نیز بین آمار انتشار یافته از سوی مرکز آمار ایران در سالنامه‌های آماری که عمدتا متکی به آمار نیروی انتظامی است با آمار پزشکی قانونی تفاوت وجود دارد که قابل توجیه است(اولی مربوط به خودکشی در صحنه وقوع خودکشی و دومی مربوط به نتیجه خودکشی پس از رساندن فرد به بیمارستان و عدم موفقیت درمان در مورد تعدادی دیگر می‌شود)، اما انتشار دوگانه آن می‌تواند موجب خطای توصیف و تحلیل پدیده خودکشی شود.
به عنوان مثال داده‌های سالنامه آماری مرکز آمار ایران طی سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۱ نشان می‌دهد که ۲۷۱۶۸ نفر بر اثر خودکشی فوت شده بودند. این در حالی است که براساس آمار سازمان پزشکی قانونی کشور فوت‌شدگان ناشی از خودکشی در این دوره ۳۸۶۹۱ نفر بود که حدود ۱۱۵۲۳ نفر بیشتر از مرکز آمار ایران است. به هر صورت باید در نظر داشته باشیم که آمار موجود در ایران، حداقلی است و واقعیت تعداد خودکشی بیش از تعدادی است که اعلام می‌شود؛ چرا که باید در نظر گرفت که ما در ایران با نوعی از پنهان کاری در بیان خودکشی در برخی از لایه‌های اجتماعی به خاطر انگ خودکشی مواجه هستیم، و یا حتی نگاه امنیتی به خودکشی در بین برخی افراد و سازمان‌ها می‌تواند در انتشار آمار خودکشی سهم داشته باشد. با این حال، بر اساس آمار منتشر شده که وضعیت حداقلی را به نمایش می‌گذارد، میزان و روند خودکشی در ایران، قابل تأمل است و نیازمند توجه خاص به شرایطی که در حال تشدید خودکشی در ایران است.
اطلاعات آماری مربوط به خودکشی در سال گذشته(۱۴۰۲) هنوز منتشر نشده است، اما در سال ۱۴۰۱ بنا به گفته رییس مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی ایران بیش از ۶ هزار نفر بر اثر خودکشی فوت کرده‌اند که به نظر می‌رسد در سال ۱۴۰۲ افزایش قابل ملاحظه‌ای داشته است. تعداد خودکشی منجر به فوت در سال ۱۴۰۰ از سوی نیروی انتظامی ۵۰۸۵ نفر بیان شد که در سال ۱۴۰۱ حداقل ۱۸ درصد رشد داشته است. اگر سال ۹۵ را برای مقایسه در نظر بگیریم، تعداد خودکشی منجر به مرگ در ایران حدود ۵۹ درصد رشد داشته است. این میزان رشد، نشان می‌دهد که نمی‌توان مدعی بود رشد خودکشی تابعی از رشد جمعیت است؛ چرا که جمعیت ایران طی این ۷ سال، ۵۹ درصد رشد نداشته است. رشد جمعیت ایران در سال ۱۴۰۱ در مقایسه با سال ۹۵ حدود ۹.۵ درصد می‌شود؛ بنابر این، درصد رشد خودکشی در ایران طی این مدت حدود ۶.۲ برابر درصد رشد جمعیت بوده است. پس باید علل افزایش میزان خودکشی را جای دیگری جستجو کنیم.
از زوایه‌ای دیگر به آمار خودکشی در ایران نگاهی بیاندازیم. نرخ خودکشی موفق که بر مبنای ۱۰۰ هزار نفر محاسبه می‌شود در سال ۱۴۰۱ بنا به گفته رییس مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی ایران به ۷.۴ نفر رسید. کافی است بدانیم نرخ خودکشی در سال ۱۳۸۸ حدود ۴.۱ نفر بود؛ یعنی طی ۱۴ سال اخیر بر نرخ خودکشی ۳.۳ نفر افزوده شده است. به عبارتی، نرخ خودکشی در دو دهه اخیر رو به فزونی بوده است و در مقایسه با سال ۸۸ فاصله اندکی تا دو برابر شدن دارد. این در صورتی است که نرخ اقدام به خودکشی در اوایل دهه ۶۰ حدود ۱.۳ بود؛ که قطعا نرخ خودکشی‌های موفق در آن سال بسیار کمتر از این میزان است. با توجه به این که به ازای هر خودکشی موفق بین ۲۰ تا ۳۰ برابر اقدام به خودکشی داریم، احتمالا در سال ۱۴۰۱ بین ۱۲۰ تا ۱۸۰ هزار اقدام به خودکشی داشتیم.
حال اگر حد وسط این دو را در نظر بگیریم بر حسب ۱۵۰ هزار اقدام به خودکشی، نرخ اقدام به خودکشی ۱۷۶.۵ خواهد بود؛ یعنی در سال ۱۴۰۱ از هر ۱۰۰ هزار نفر ۱۷۶.۵ نفر اقدام به خودکشی کرده‌اند که در مقایسه با ابتدای دهه ۶۰ نرخ اقدام به خودکشی حدود ۱۳۵ برابر شده است. این افزایش عجیب، ناشی از شرایط کلان حاکم بر جامعه ایران و سیر تحولات آن در چند دهه گذشته است. باید توجه داشت که انباشت مسائل در شرایط کنونی به‌ویژه چند سال اخیر، به شرایط فوق هشدار رسیده و ضروری است نهادهای مسئول نسبت به آن توجه ویژه داشته باشند. این توجه نه در تقویت فعالیت‌های مددکاری مانند اورژانس ۱۲۳ ـ که البته در جای خود بسیار مهم است ـ بلکه به تغییر رویه‌هایی معطوف است که جامعه ایرانی را با بحران گذران زندگی و فرایند کاهش شأن انسانی افراد در موقعیت‌های پایدار و بازتولیدشونده توهین و تحقیر و تبعیض، و نادیده گرفتن حقوق شهروندی و حق فردیت مواجه کرده است.
نرخ خودکشی موفق در ایران از سال ۱۳۸۸ تا ۱۴۰۱(به ازای ۱۰۰ هزار نفر)
بیشتر بخوانید:
۲۱۶۲۱۶
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901656
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند